(ای سلسله جنبانان! (شعری از: سیمین بهبهانی
ای سلسله جنبانان!
سراینده: سیمن بهبهانی
دی 1386
این شعری است که بانوی غزل ایران، خانم سیمین بهبهانی، به تازگی به یاد دانشجویان در بند سروده است.
مادران، هر نيمه شب، بر در خانه ام می کوبند که:
«ای مادر مادران! خفته ای؟
دخترانمان را، پسرانمان را ربوده اند.
چهره شان را،
صداشان را نمی بينيم، نمی شنويم.
خفته ای؟
جويای دانش بودند، گم شده اند.
گرمای آتش بودند، خاکستر شده اند.
خفته ای؟!»
می گويم:
«من کجا، خواب از کجا!
فريادم در تهی نای هوا می ميرد.
امواج را، از کوتاه و بلند و ميانه گردن زده اند …
ای سلسله جنبانان!
خود جگرگوشگان داريد.
جگرگوشگان ما را بيش ميازاريد!
رها کنيدشان تا رها شويد از عذابی که می کشيد.
ای سلسله جنبانان
گر سلسله جنبانيد
زين بيش مرنجانيد!»
اطلاعات بیشتر:
شعر: “دوباره می سازمت وطن” از بانوی شعر ایران، سیمین بهبهانی